Gaarde - berceau / wandelgang

Een Berceau, ook wel loofgang genoemd is een gang of galerij die door planten is overgroeid, waardoor een groen gewelf ontstaat.

De Berceau raakte in zwang in de tijd dat de adel (met name de dames) in de buitenlucht z'n witte gelaatskleur wilde bewaren.

Omschrijving door de Rijksdienst voor het cultureel Erfgoed:

HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG.
Dubbel omgracht terrein (totale oppervlak 250 bij 200 meter) bestaande uit twee rechthoeken met aan de noordoostzijde de huisplaats met hoofd- en voorburcht (het kasteel is ook afzonderlijk omgracht) en aan de zuidwestzijde de gaarde, thans weiland. De ruimte rondom de huisplaats kende in de 19de eeuw een landschappelijke inrichting met enkele slingerpaden, waarvan enkele oude bomen en taxussen resteren. Met name het noordwestelijk deel, achter het hoofdgebouw, met de ruïne als point de vue, is in landschapsstijl omgevormd met afgeronde oeverlijnen en bosschages. De gaarde heeft langs de grachten aan de noordoostzijde een lindenlaan die aan de noordwestzijde overgaat in een berceau van taxus en aan de zuidwestzijde in een pergola van fruitbomen. In het zuidelijke deel is nog enige begroeiing (beukengroep), nabij de fundamenten van een prieel. De overige inrichting van het terrein, zoals aangegeven op oude luchtfoto's van ca.1930, is niet meer aanwezig. Rondom de buitengracht ligt een lage aarden wal die het gehele complex omsluit; lindenlanen. Haaks op de noordoostelijke gracht/laan staat een rechte dwarslaan (Kasteellaan), waarvan het tracé in de 20ste eeuw gewijzigd is. De Stafkaart uit het begin van de 19de eeuw toont nog de dubbel beplante dwarslaan gericht op de zijgevel van het hoofdgebouw. Aan de noordwestzijde van de historische buitenplaats bevinden zich enige waterbouwkundige werken als een duiker met sluiswerk tussen de binnen- en de buitengracht met een grachtvoeding annex overloop. Aan de westzijde van de historische tuin- en parkaanleg bevond een inmiddels gesloopte kapel ter hoogte van de rechthoekige uitstulping van de beschermde aanleg; de omgevende boombeplanting is nog ten dele aanwezig. De formele indeling van de door lanen omgeven gaard is nog zichtbaar op kaartmateriaal uit de jaren '30 van de 20ste eeuw, maar thans niet meer herkenbaar. De 19de-eeuwse slingerpaden rondom de huisplaats zijn evenmin herkenbaar.

Waardering De HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG is van algemeen belang:
- vanwege de ouderdom;
- vanwege de gaaf bewaarde dubbele grachtenstructuur, het lanenstelsel en omwalling;
- vanwege de restanten van de landschappelijke aanleg en de inrichting van de gaarde;
- vanwege de visueel-ruimtelijke samenhang tussen de verschillende complexonderdelen.

Op de kasteelgaarde bevinden zich twee prachtige wandelgangen, ook wel liefdeslaantjes genoemd.

Een wandelgang is van Taxus en de andere van Beuken.

De wandelgangen in de Wellse kasteeltuin boden, behalve tegen de zon, ook bescherming tegen de Westenwind, afkomstig van over de Maas, richting Wanssum. In Well spreekt men nog altijd van "Wanssumse wiend".