en andere burgers, gesneuveld / gestorven in Well.

Ter nagedachtenis aan Wellenaren omgekomen door oorlogsgeweld in de Tweede Wereldoorlog.

Ferry Holla 21 jaar
Wilhelmina van Gellecom-Verkoijen 80 jaar
Gerardus Daemen 71 jaar
Hedwig Thijssen-Bergevoort 26 jaar en Kobus van den Woldenberg 12 jaar
Toon Rutten 33 jaar
Han Coppus-de Riet 59 jaar
Harrie Deckers 6 jaar en Pietje Deckers 10 jaar
Albert Thijssen 6 jaar en Sraarke Thijssen 5 jaar
Grad Eickmans 21 jaar
Jan Mercus 24 jaar
Toon Janssen 30 jaar
Wim Verhoeven 26 jaar
Broer Sprenkels 27 jaar

"Uit respect voor hen die vielen"

Het monument tegenover Grotestraat 34.

Ferry Holla. 

Bekijk HIER de pagina over Ferry.

Helaas hebben we geen foto van haar.

Wilhelmina trouwde in Wanssum op 20-11-1899 met kleermaker Peter Johannes van Gellecom. Het gezin van Gellecom-Verkoijen woonde op het huidige adres Grotestraat 58. De drie kinderen Anna - Grad en Bertus bleven ongehuwd. Ze was een dochter van Gerardus Verkoijen klompenmaker - landbouwer *Wanssum 01-03-1823 †Wanssum 14-12-1909 Gehuwd (1) in Bergen op 19-08-1854 met Johanna Geurts akkerdochter *Bergen 23-07-1825 †Bergen 29-03-1869. 

Eerste bomaanval op Well.

Op 12-10-1944 was er uit het niets plotseling een zwaar, mislukt bombardement op de pont. Alle bommen kwamen in de Maas, in het dorp en met een later bombardement aan het Moleneind terecht. Vijf Wellenaren waren licht enof zwaar gewond. Vier dode Duitse militairen. De huizen van Kwanten, van Sas, Derks, Vos, Achten waren zwaar beschadigd. Ook waren de huizen en tuinen kletsnat en zaten vol met slik en stenen uit de Maas. Het was een en al chaos. Mina van Gellecom werd zwaar gewond uit een open schuurtje (de 'pannenschop' ) bij Vos gehaald. Ze was op bezoek geweest bij het echtpaar Vos-Janze op Grotestraat 40 en wilde net naar huis gaan. Ze was onherkenbaar van het bloed en het stof. Men bracht haar op een brancard bij Walaria naar binnen en legde haar op wat stro in de zaal. Iedereen was in rep en roer en huilde. Dokter van Bracht en de pastoor waren snel ter plekke en Mina werd bediend. Later werd ze naar het klooster bij de zusters gebracht. Van hieruit moest ze naar het ziekenhuis in Venlo worden gebracht waar ze op zaterdag 14 oktober stierf. In de loop van zondag kwam de kapelaan naar haar drie kinderen met de droevige mededeling dat moeder was overleden. Dat was natuurlijk een harde slag. Anna, Grad en Bertus moesten nu naar Venlo, maar durfden de fietsen niet mee te nemen. Die waren al verstopt vanwege het vorderen door de Duitsers. Buurvrouw Noor Simons ging met hen naar het kasteel waar de Grüne Polizei zat en vroeg bewijzen voor de drie fietsen. Ze kregen die en konden zo naar Venlo toe. Maar eerst moesten ze nog wachten voordat ze konden vertrekken omdat er nog vliegtuigen in de lucht waren. Op maandag de 16e kwamen ze weer terug in Well. Hun moeder werd in Venlo begraven. Niemand kon er meer naar toe, het was te gevaarlijk. 

Na de oorlog is Mina van Gellecom herbegraven op het kerkhof aan de Maas. 

Gradus Daemen.

Op zondag 15 oktober had hij de laatste hoogmis in de parochiekerk bijgewoond en als kerkmeester was hij met de collecteschaal rondgegaan. In de namiddag van vrijdag 20 oktober ca. 16.00 uur ging hij naar het veld, de Smeele genaamd, waar hij knolrapen rooide voor het vee. Tijdens dit werk werd hij getroffen door een exploderende granaat van zwaar kaliber, die door de Engelse artillerie aan de overkant van de Maas was gericht op de Duitse stellingen in de omgeving van de Kamp en het Smeele. In totaal vielen er drie zware projectielen. Dokter van Bracht kon slechts de dood door bloedverlies constateren.

Hedwig Thijssen - Bergevoort. Zij was in april 1942 gehuwd met Piet Thijssen en had een dochtertje Annie.

Hedwig was vanaf het Knikkerdorp met haar Siebengwalds neefje Kobus van den Woldenberg gist halen bij de Coöperatie, de enige bakkerij die nog brood bakte in december 1944. Plotseling viel er een granaat op de kruising Grotestraat / Pastoorstraat en de 12 jarige Kobus was op slag dood. Zijn tante heeft nog even geleefd en riep hartverscheurend om haar moeder. Zuster Johanna, de wijkverpleegster, bleef bij haar bidden tot Hedwig stierf.  Alle hulp van dr. van Bracht was tevergeefs.

Jan Kessels uit het Knikkerdorp heeft, ondanks het gevaar van beschietingen, de twee lichamen samen met een Duitse soldaat op een kar naar Siebengewald gebracht waar Hedig en Kobus werden begraven. In Well was men erg geschrokken en onder de indruk van dit voorval. De woning van slager Koppers werd ook geraakt. Later op die dag om 17.30 uur vielen er nog veel meer granaten op Well. Aan het Moleneind en de Bosserheide waren drie gewonden. 

Toon Rutten.

Op tweede Kerstdag 1944 werd hij getroffen door granaatscherven toen hij uit een schuilkelder kwam bij Jan Mulders in het Leuken. Hij had de "bui" afgewacht, maar de laatste granaat had hem verrast. Toon had verkering met Anna Sprunken ( de Kamp), zij is nooit getrouwd. Hij werd meer dood dan levend op een kar naar het dorp gereden, maar was dood. Jan Mulders en Piet Luijpers hebben geprobeerd op het oude kerkhof een graf te maken, maar de grond was bevroren en er was geen doorkomen aan. Bovendien werd het te gevaarlijk door beschietingen van de overkant. Toen werd besloten om Toon te begraven in de aardappelkuil van broer Piet Rutten op de Hoenderstraat. Dit was een gat, bedekt met stro, dus geen bevroren grond. Hier heeft het lichaam van Toon gelegen tot na de oorlog en is toen herbegraven op het kerkhof aan de Maas.

Han (Johanna) Coppus-de Riet. Wellse inwoonster, als evacuee gedood in de provincie Overijssel.

Johanna Coppus-de Riet woonde aan het huidige adres Bosserheide 31. Zij was met haar man geëvacueerd in Vroomshoop (Overijssel). In plaats van granaten vlogen hier de V1 bommen door de lucht. In de bossen van de Holterberg hadden de Duitsers lanceerinrichtingen geplaatst. Van hieruit viel er een V1 kruisraket die te vroeg afging op de boerderij waar Han Coppus in de deuropening stond. Ze was op slag dood. 

Ooggetuige van Han's overlijden.

Gehuwd met Wilhelm Coppus *Well 27-09-1882 †Venray 03-04-1963

Dochter van Peter Antoon de Riet (knecht) *Well 20-06-1848 †Well 07-04-1929 Gehuwd in Bergen 03-10-1874 met Christina Niessen *Well 20-06-1844 †09-02-1922

Kleindochter van Wilhelmus (Willem) de Riet *Afferden 26-04-1797 †Bergen 19-02-1875. 2e huwelijk op 18-01-1841 met Theodora Alberdina van den Biesen *Bergen 29-09-1810 *Bergen 20-05-1875 Willem de Riet was sinds 15-02-1831 weduwnaar van Agnes Geurts *Afferden.

Kleindochter van Theodorus Nissen (metselaar) *Bergen 25-09-1814 Gehuwd 29-04-1843 met  Mechtildis Vreede (dienstmeid) *Well 25-08-1819

Na de oorlog verkocht weduwnaar Wim Coppus hun huis aan Jan en Lisa Rühl-Peters. Hij ging bij zijn dochter Drika (Riek) Luijpers-Coppus in Venray wonen, waar Riek, schoonzoon Theo en gezin tot aan zijn dood in 1963 voor hem zorgden. 

Evacuees, alhier woonachtig, gedood in Well:

23-11-1944 Johannes Sjang Jacobs (Afferden) ongehuwd 42 jaar - Granaten bij Daemen op de Kamp (Kloostertuin)
22-12-1944 Jacobus Johannes (Keubie) Kobus van den Woldenberg (*Siebengewald -12 jarig neefje van Hedwig Thijssen) Granaatscherven Pastoorstraat (Siebengewald)

De schuur van Daemen na  het voorval 23 november 1944. v.l.n.r. Hay Daemen (in militair tenue die er overal lagen) met zijn broers Frans en Joep. In het granaatgat stond een verrekijker opgesteld en volgde men "Brükenkopf" in Wanssum. Van hieruit hadden de Duitsers ook verbinding met het kanon dat bij Haumann op de Halve Maan in het bos stond. 

Op 23 november 1944 werd in de St. Rochuskapel de laatste H. Mis gelezen door pater Canutus, waarbij 19 communies werden uitgereikt. Na de dienst sloegen omstreeks 10 uur zware granaten in op het erf en rond de kapel. De oude schuur kreeg direct een voltreffer en Sjang Jacobs uit Afferden werd dodelijk getroffen. Frans Raymakers uit Afferden werd zwaargewond aan hoofd en benen in de kelder binnengedragen. Ook enkele Duitse soldaten werden gewond, waarvan er een spoedig overleed. De anderen werden door Rode Kruis soldaten weggebracht. Pater Canutus verleende de slachtoffers de laatste geestelijke bijstand. Alle mensen waren direct na de eerste explosie in de kelders gevlucht, zodat deze geconcentreerde beschieting niet meer slachtoffers eistte op de druk bezette boerderij. Ondanks het gevaar van de inslaande granaten, werd de overledene die dag toch met paard en kar naar het dorp gebracht. Ook deze dode werd enkele dagen later bij het zustersklooster voorlopig begraven. Niemand van de familie was hierbij aanwezig omdat het te gevaarlijk was om naar het dorp te lopen.

Het Siebengewaldse echtpaar Hannes en An van den Woldenberg-Bergevoort met in de kinderwagen baby Kobus op de kermis in Bergen, oktober 1932. An was een zus van de gesneuvelde Hedwig Thijssen-Bergevoort uit het Knikkerdorp.

 Kobus (Keubi) met zijn vader Hannes van den Woldenberg *Siebengewald 21-06-1902.

Het overlijden van Kobus staat hierboven beschreven bij zijn tante Hedwig Thijssen-Bergevoort.

De Pastoorstraat in 1945 met links de ingang van de Coöperatiewinkel. Later was de ingang aan de kant van de Grotestraat.

In Well gestorven, maar niet op het kerkhof kunnen begraven:

20-10-1944 Maria Hubertina Eliza Wetzels, 39 jaar - stierf in Kindje Jezus Gesticht (Kloostertuin)
05-11-1944 Joseph (Sef) Jenneskens, 64 jaar - stierf op de Grote Waaij (Kloostertuin)
17-11-1944 Joseph van Bommel, 86 jaar- stierf in het Wolfsven (Kloostertuin)
18-11-1944 Gertruda Giepmans-van den Woldenberg (Afferden) 47 jaar - stierf op de Meerschenhof (Kloostertuin)
24-11-1944 Johanna Gertruda Verheijen-Schrix 82 jaar - woonde in Kindje Jezus Gesticht (Moleneind)
24-11-1944 Johanna Clabbers-Franssen 80 jaar - woonde in Kindje Jezus Gesticht (Moleneind)
26-11-1944 Bartholina Nellissen 83 jaar - woonde in Kindje Jezus Gesticht (Moleneind) Johanna Clabbers-Franssen 80 jaar - woonde in Kindje Jezus Gesticht (Moleneind)
27-12-1944 Johanna Catharina Koppers-van den Broek 62 jaar - stierf thuis Grotestraat 52 (Tuin Thuis)

Omdat de Duitsers van het oude kerkhof aan de Maas een vesting hadden gemaakt met loopgraven en mitrailleursnesten lag dit steeds onder vuur vanaf de overkant. Het was levensgevaarlijk om er een graf te delven en te begraven. Zodoende konden de mensen hier niet begraven worden, maar moest men dit thuis of in de Kloostertuin van het Bejaardenhuis doen. En toen het daar ook te gevaarlijk werd moest men aan het Moleneind een graf delven. Na de oorlog werden de mensen die in een kist lagen herbegraven.

Gebaseerd op de Wellse dagboeken zijn er ca. vijfentwintig Duitse militairen in Well gesneuveld. Ook drie Britse militairen sneuvelden in Well. Twee werden gevonden in 't Leuken bij Groenen. De derde vond de dood op de Aijerdijk richting de Wellsche Hut.

Michiel Kessels *Well 11-04-1881 †23-06-1944. Zoon van Christiaan en Gertruda Kessels-Hiep. Broer van Matthes - Grad - Peter - Beth - Thei en Antoon.

Hij is omgekomen tijdens gedwongen Arbeitseinsatz op het landgoed Quadenhof, Sieg bij Düsseldorf. Aangifte van overlijden werd destijds gedaan op het gemeentehuis van Hennef (Sieg). Hij ligt begraven op het Nederlands Ereveld Düsseldorf  Vak-rij-nummer: D-9-10

Weet jij meer over Michiel Kessels? Laat het weten!

Limburgs dagblad 14-07-1945. Maria Hubertina Eliza Wetzels *Eijgelshoven 17-11-1905  †Well 20-10-1944.

Gertruda Giepmans-van den Woldenberg *Afferden 15-08-1897 †Well 18-11-1944. 

Truuj Giepmans-van den Woldenberg was met haar man Piet en zeven kinderen op 15 oktober 1944 in Afferden verjaagd door de Duitsers. De familie Giepmans kreeg met andere gezinnen, o.a. van den Bergh en Frederix, onderdak bij de fam. Jozef Laarakker in het Wellsmeer. Op maandag 13-11 was ze vanaf de Meerschenhof nog met een van haar zoons in Wellerlooi brood halen. Later op die dag werd ze ziek en overleed op zaterdag 18-11-1944. De verslagenheid was groot in het Wellsmeer. Op dinsdag 21-11 bracht men de kist met haar lichaam op een tweewielige hoge boerenkar naar het zustersklooster. De rector van het Klooster, pater Jungblut, leidde hier een korte begrafenisceremonie en hier kreeg Truuj een noodgraf in de kloostertuin. Na de oorlog werd ze herbegraven in Afferden op het kerkhof.

Uit dagblad Trouw 09-06-1945. Advertentie van Piet Giepmans, de weduwnaar van Truuj van den Woldenberg.

Hij werd in de kom van het dorp getroffen vanuit Wanssum door Brits granaatvuur, dat gericht was op de kerktoren.  Hij werd op het oude kerkhof aan de Maas begraven en is na de oorlog herbraven in Afferden. Johannes Jacobs was een zoon van Martinus Jacobs *Escharen 10-02-1863 †Afferden 23-10-1925 Gehuwd in Bergen 04-09-1899 met Theodora Beurskens *Heijen 13-07-1860 †Afferden 18-01-1920.

Wellenaren, gestorven tijdens de evacuatie in 1945: 

Henrica Hofmans-Janssen te Borculo, Sien Vrede-Stevens te Groningen, Meester Herman Verheijen te Zuidhorn, Anna Driessen te Groningen, Doorke Meijer te Hoogeveen, Harrie Fleuren te Rijssen, Jan Hendrix (de Klomp) te Groningen.

Oorlogsgewonden:

12-10-1944 Dina Vullings-Vink Moleneind. Bomscherf in knie.

12-10-1944 Bernadette Vullings Moleneid. Door granaatscherf getroffen.

12-10-1944 Jopie Thissen in de dorpskern bij Frans Coppers. Kogel door long en lever.

12-10-1944 Henrica Kwanten-Thijssen Moleneind. Zwaar gewond.

08-11-1944 Jan Janssen Brouwershof. Op de Vissert door granaatscherf in been getroffen.

09-11-1944  Huub Holla Grotestraat. Kwam onder een Duitse auto. Dubbele beenbreuk.

22-12-1944 Anneke Sijberts Grotestraat. Ernstig gewond aan bovenarm door granaatscherf.

22-12-1944 Gerda van Soest (Jan) Sterrenbos. Vier tenen geamputeerd door granaatscherf.

25-12-1944  Onbekend meisje in oude dorpskern. Scherf door bovenlip.

27-12-1944 Sef Klabbers Grotestraat. Splinters in onderlijf.

02-01-1945 Thei Huijgen Grotestraat. Zwaar gewond.

1947 Jan Cornelissen Bosserheide. Werd blind door een tankmijn nabij de Molenberg

Waarschijnlijk is het aantal gewonden groter, waarvan veel mensen blijvend letsel opliepen.

Dina Vullings-Vink hield blijvend letsel over.

Jan Cornelissen met zijn blindengeleidehond Steven.

In 1947 keerde Jan met paard en wagen onder aan de Molenberg bij het Moleneind. Hij kwam op een achtergebleven tankmijn uit de Tweede Wereldoorlog. Jan overleefde de ontploffing, omdat het paard en het karrenwiel de grootste klap opvingen. Het paard had een groot stuk hout door zijn bil en het arme dier werd doodgeschoten door politieagent Wilbers. Jan had vier scherven in het ene oog en drie in het andere. Te Utrecht werd hij zeven keer geopereerd. Hij kreeg een glazen oog maar kon met het andere weer zien. Maar bij de laatste operatie in het "Nederlandsch Ooglijdersgasthuis" ging het mis en is hij blind geworden.

Na de Tweede Wereldoorlog bleven niet opgeruimde explosieven levens eisen.

Aanplakbiljet van de gemeente Bergen als waarschuwing voor munitie.

Verongelukte Wellenaren na de oorlog:

24-06-1945 De broertjes Pietje 10 jaar en Hayke Deckers 6 jaar. Samen speelden zij met:

24-06-1945 De broertjes Albert 6 jaar en Sraarke Thijssen 5 jaar. Tijdens het spelen ontplofte een landmijn nabij de Grote Waaij.

16-08-1945 Grad Eickmans 21 jaar. Bij het opruimen van explosieven in het Wellsmeer.

(Harrie) Hayke en Pietje Deckers uit het Knikkerdorp.

Hendrikus Wilhelmus Gerardus *Well 09-01-1939 - Peter Johannes Theodorus Deckers *Wellerlooi 04-02-1935 

ca. 1942.  Kinderen uit het Knikkerdorp. v.l.n.r. Ria Heijnen - Hannie Kersten - Mia Verrijdt - Pietje Deckers. Vooraan (Harrie) Hayke en Zus Deckers.

Gerard (Sraarke) en Albert Thijssen. Het gezin Jöp en Maria Thijssen - Hekrens woonde na de oorlog tijdelijk in de Grote Waaij.

Gerardus Joseph *Well 24-06-1940. Albertus *Well 05-03-1939.

24 juni: Moeder Thijssen was op de fiets naar Wellerlooi om daar bij de boerderij van Hermans kersen te kopen. Zoon Sraarke was die dag jarig en ze wilde de kinderen trakteren op kersenpannenkoek. Op de terugweg hoorde ze de verschrikkelijke boodschap, dat er kinderen verongelukt waren bij de Grote Waaij. Achter deze boerderij waar toen eikenstruikjes stonden en waar de kinderen niet mochten komen lag een tankmijn. Spelenderwijs kwamen de vier kinderen toch op de plek en zijn in de loopgraaf gesprongen die achter de boerderij lag. Zus Deckers, destijds 8 jaar en haar vriendinnetje / buurmeisje Mia Verrijdt hoorden de harde klap. iedereen schrikt enorm en beseft wat er gebeurd moet zijn. Sraarke Thijssen is nog met de vrachtwagen van Grad Wijers naar het ziekenhuis vervoerd, maar het mocht niet baten. Groot leed bij de twee gezinnen in het Knikkerdorp en bij de bewoners in heel Well. Enkele dagen later gaan de buurjongetjes Giel en Sjef Verrijdt afscheid nemen van hun vriendjes Hayke en Pietje. Hun leven lang vergeten ze de twee kistjes niet meer die op vier keukenstoelen stonden. Daarna togen ze naar de fam. Thijssen voor het zelfde afscheidsritueel. Het was een verschrikkelijke ervaring. Op 27 juni kwam bisschop Lemmens naar Well en vader bisschop heeft geprobeerd de ouders van de slachtoffertjes en de familieleden enigszins te troosten.

Op woensdag 27 juni was Mgr. Lemmens in Well.

Grad Eickmans was het derde kind van Handrie en Stien Eickmans-Hendrix uit ‘t Elsteren.

Hij had verkering met Cis Koppes, zij woonde vlakbij in de buurt. Hij vond de dood bij achtergebleven oorlogsmateriaal dat in het Wellsmeer naast de weg op het land lag. Hij was samen met collega Jan Schelhaas, geholpen door de (minderjarigen) Jup Kopczinski en Bèr Peters uit het Wellsmeer munitie aan het opsporen. Als ze iets ontdekten moest men de plek markeren door er een stokje bij zetten. Volgens Jup Kopczinski ontplofte een handgranaat die met de sluitklep in het zand lag. Johanna die in de villa was heeft voor dekens gezorgd. De mannen hebben Grad op een ladder met planken er op naar de villa gebracht. Jan Schelhaas moest nog twee keer terug met de Marechaussees om te vertellen hoe het drama gebeurd was. Niet alleen voor de collega’s van het Landgoed, maar voor de hele Wellse gemeenschap was zijn dood een grote schok. Voetbalclub Erica verloor een actief lid. Grad speelde als linksbuiten in het 2e elftal en was een trouw lid vanaf de oprichting.

Een tekening van haar overleden vriend die Cis Koppes altijd bewaard heeft.

In het kader van de 75 jarige bevrijding werd er op zaterdag 7 maart 2020 in de St. Vituskerk een opmerkelijke H. Mis opgedragen door pastoor Clemens. De speciale intenties waren voor alle Wellse oorlogslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Lees verder in dit Nieuwsitem.

Well, 03-11-2020.

Deze week hebben vrijwilligers van Archief Well, samen met nabestaanden, het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de Wellse slachtoffers voltooid. Op dit monument staan de namen van dorpsgenoten die door oorlogshandelingen of aan de gevolgen ervan zijn overleden. Ook de namen van de vier overleden dorpsgenoten, die als militair in voormalig Nederlands-Indië dienden, hebben een plek gekregen op de gedenkplaat. Zij lieten aldaar het leven tijdens de Japanse bezetting.

Het monument is na overleg met nabestaanden en op initiatief van Archief Well tot stand gekomen. Vanuit deze groep mensen zijn een viertal personen bereidwillig gevonden om samen met Archief Well een werkgroep ‘Monument WO2 slachtoffers Well’ te vormen met als doel het realiseren en uitvoeren van het monument. Het was de bedoeling het oorlogsmonument te onthullen tijdens de festiviteiten rondom 75 jaar bevrijding in april j.l. Maar de corona uitbraak zorgde ervoor dat dit niet door kon gaan. De organisatie heeft toen besloten om het uitgebreide bevrijdingsprogramma op 16, 17 en 18 april 2021 te vieren onder het motto ‘75+1 jaar bevrijding, vieren en gedenken in Well’. De onthulling zal dan plaatsvinden op zaterdag 17 april, om 10:30 uur voorafgegaan door een concert van stemmenorkest ‘De kracht van een lied’ in de Sint Vituskerk. Uiteraard zijn deze data nog steeds onder voorbehoud.

De werkgroep besloot enige tijd geleden om niet te wachten met het voltooien van het monument tot begin volgend jaar, maar het toch nu te voltooien. Het monument is opgetrokken tegen de zijmuur van de Sint Vitus kapel nabij het Historisch Kerkhof. Als afbeelding is gekozen voor de levensboom. Deze staat symbool voor groei en ontwikkeling, vruchtbaarheid, onsterfelijkheid en genezing. Net als de boom heb je ook te maken met de verschillende seizoenen. Er zijn momenten van leven, zoals in de lente, van groei zoals in de zomer en van tegenslag en ziekten in de vorm van pittige herfststormen. Ook zijn er perioden van rust en sterfelijkheid zoals in de winter. En onder deze levensboom schuin aflopend de gedenkplaat.

Het project is gedeeltelijk gefinancierd met de subsidie, die de gemeente Bergen in het kader van de festiviteiten rondom 75 jaar bevrijding beschikbaar heeft gesteld. Maar zeker ook vooral dankzij de welwillende medewerking van vrijwilligers en sponsoren, die materialen beschikbaar stelden en belangeloos medewerking verleenden, hebben we de kosten kunnen beperken.

Onze dank gaat uit naar:

Parochie en kerkbestuur Sint Vitus voor de medewerking. Jan Brandsma (ontwerp), Jos Hesen (bestektekening t.b.v. de vergunning). De familie Kroef - van den Hoogen (Nieuw Bergen), José Klabbers (ACW), Math Stevens Installatiebedrijf en Vissers Schildersbedrijf voor het beschikbaar stellen van materialen. Sjraar Huibers (tijdelijke opslag). Ger Duijf (metselwerk) en Piet Selten (bevestigen dakgoot). Het ‘klusteam’ van Archief Well: Hans Derks en Michel Cornelissen. 

Een bijzonder woord van dank aan Spit Natuursteen uit Heijen. Het bedrijf, in de persoon van Frank Spit, stelde de granieten gedenkplaat met inscriptie belangeloos beschikbaar.

Werkgroep ‘Monument WO2 slachtoffers Well’ : Albert Thijssen, Karel Janssen, Fiet Broere, Huub Peeters en Ger Peters (Archief Well)

Herdenking slachtoffers 05-03-2023

Chris Smits van Maasduinencentraal zond live de H. Mis uit. De herdenkingsdienst is alsnog via YouTube te bekijken.

Jaarlijkse herdenking 10 maart 2024. Foto's: Helmie Cornelissen.