Dokter Harrie Smals
Harrie Smals *Herten 14-07-1930 †Venlo 22-07-2005
Zoon van Arnoldus Smals *Vierlingsbeek 09-03-1895 †Herten 02-01-1960 Gehuwd in Herten op 02-06-1924 met Lucia Kurvers *Herten 08-04-1896 †Herten 10-07-1976
Weduwnaar van Toos Peters en partner van José Helmes-Rietra.
Vader van Maurice en Lucienne.
Na meer dan 33 jaar in de gemeente Bergen werkzaam te zijn geweest als huisarts, stopte Harrie Smals op 01-07-1991 om gezondheidsredenen met zijn praktijk.
Harrie studeerde in Amsterdam voor arts en begon in juli 1957 als assistent bij zijn oom dokter Gerard (in de volksmond “d’n alde Smals") op de Molenberg. In februari daarna deed hij artsexamen, waarvoor Harrie, net als voor het kandidaats- en doctoraalexamen, cum laude slaagde. Direct na het examen werd hij gevraagd de opleiding tot psychiater te volgen, iets wat hij heel graag gewild had. Maar door zijn assistentie bij zijn zieke oom was hij hier in Well al zo gesettled, dat hij niet meer terug kon. Harrie werd zodoende huisarts in plaats van psychiater.
De Nieuwe Limburger 20-09-1960
In 1959 werd Harrie Smals gemeentearts van Bergen en in 1960, na de plotselinge dood van zijn oom, zette hij de praktijk voort met een scala aan functies. Met hulp en steun van zijn echtgenote Toos bouwde hij een zeer grote praktijk op, die zich uitstrekte van Arcen tot Bergen en van Siebengewald tot Ven-Zelderheide. Naast de huisartsenpraktijk beoefende hij jarenlang de verloskunde en was vertrouwensarts van diverse instellingen. Ook voor andere patiënten was hij vertrouwensman en sociaal werker. Door de toenemende vakantierecreatie werd Harrie ook op campings in de regio veel gevraagd. Toos, die een partiële medische opleiding had gevolgd, steunde en hielp hem dag en nacht. Zij runde ook de apotheek aan huis in de Sterrenbos. De dagelijkse arbeid was veelomvattend. Van 07.00 – ca.14.00 uur was er spreekuur. In de namiddag werden 20 tot 30 visites afgelegd. Veel patiënten waren in de beginperiode nog niet mobiel. Per jaar was het heel gewoon om ca. 70.000 km te rijden.
Naast de grote huisartsenpraktijk met eigen apotheek was Harrie onder meer controlerend arts voor het sociaal fonds bouwnijverheid, het risico bagger- en schildersbedrijf, keuringsarts voor Interpolis, medisch adviseur van het Groene Kruis en Eldershome. En bovendien nog consultatiebureau-arts. Van 1977 tot 1988 was hij verder begeleider van de arts-assistenten aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen (Radboud ziekenhuis). Hij gaf jarenlang zelf EHBO cursussen, of was medeverzorger hiervan. Lange tijd werkte hij ook in de weekenddiensten samen met dokter Karel Heijs uit Meerlo, waardoor hij ook aan de andere kant van de Maas geen onbekende was.
Jaren '60. Toos van den Hoef - Toos met dochtertje Lucienne Smals - Anny Linders uit Aijen en Marian van den Hoef achter het nieuwe huis in de Sterrenbos. Eerder woonde het gezin Smals in de St. Vitusstraat.
1983. Op het Prinsenbal van Prins Sjraar Huibers wordt de lijfarts toegesproken door de Maasjoerts voorzitter Nöl Eickmans.
Harrie, Lucienne en Toos in voor hun huis in de Sterrenbos, genietend van de wielerwedstrijd "de Ronde van Well".
Door de ernstige ziekte van Toos werd in1974 een assistent aangetrokken, waarmee later een associatie werd aangegaan. De opvatting van Harrie en Toos was en bleef: “het beste is nog niet goed genoeg voor onze patiënten”. Als de telefoon voor de zoveelste keer rinkelde was het Toos die tot aan haar dood zei: “Ge ziet dokter of ge ziet ’t nie”. Dienstbaar zijn stond hoog in het vaandel bij het echtpaar Smals. Zij voelden zich geroepen dit werk te doen. “Misschien zijn onze kinderen Maurice en Lucienne daardoor wel iets tekort gekomen”, vertelde Harrie ooit, “maar doordat zij ook in dit ritme zijn opgegroeid, zijn het gelukkig harde werkers geworden, die de handen uit de mouwen kunnen steken”.
Toos in 1986. Ze hield net als Harrie van het carnaval.
Toos was de stuwende kracht achter de praktijk en het gezin. Ze had een grote werklust en doorzettingsvermogen en putte daaruit veel voldoening. Gezelligheid was belangrijk, ze genoot ervan wanneer er bezoek was. Haar woning stond in het teken van gastvrijheid waarvan veel mensen de oprechtheid en warmte hebben ervaren. Nog tijdens haar ziekte toonde ze veel wilskracht en cijferde zichzelf weg. Toos stierf op 28-12-1989. Zij werd 60 jaar.
In 1989 was het de beurt aan Pierre Krebbers om gekeurd te worden als prins. Hij werd door lijfarts Harrie goed bevonden.
Naast zijn drukke werkzaamheden vond dokter Smals nog tijd voor het gemeenschapsleven. Op bijna alle recepties was hij aanwezig. Eerst met zijn vrouw Toos en later met partner José. Hij werd in1962 lijfarts bij C.V. de Maasjoerts. Jarenlang was hij beschermheer van harmonie De Vriendenkring. Voorzitter is hij geweest van de lokale afdeling Veilig Verkeer Nederland en ook hield hij o.a. bliksemacties om geld in te zamelen voor de welverdiende uitstapjes van de verkeersbrigadiers.
"Ge ziet dokter of ge ziet 't nie". Harrie in zijn praktijk in 1991
Bij zijn afscheidsreceptie in dat jaar, sprak Harrie zijn dankbaarheid uit voor alle medewerking en steun die hij meer dan 33 jaar had ontvangen. Hij ging vanaf toen genieten van o.a. muziek beluisteren, wandelen en werken in zijn tuin. Tot aan zijn dood bleef hij veel contact houden met de Wellse gemeenschap.
1993 met prins Wim van der Coelen.
Zijn taak als "Liefarts van C.V. de Maasjoerts" nam Harrie altijd serieus. De nieuwe prins moest eerst gekeurd worden. In de carnavalstijd kon de prins ook altijd bij zijn lijfarts aankloppen. Desnoods kreeg hij een paardenmiddel om weer op te knappen.
Actueel
Archief Well presenteert foto's met live commentaar op donderdag 28 november
THEMA: Wellse vrouwen, uit het oog maar niet uit het hart.
Archief Well presenteert foto's met live commentaar op donderdag 24 oktober
THEMA: WELLSE WINKELIERS EN ONDERNEMERS van A-Z (slot - deel 6)