Jacques - Jack Kessels

Sjaak / Jacques werd aan het huidige adres Oude Kerkstraat 2-2a te Bergen (Lb) geboren. Het gezin verhuisde naar de huidige Hoenderstraat in Well waar Jacques verder opgroeide. Hij sloot de middelbare school af en slaagde in 1925 voor onderwijzer. Een Venrayse neef van vader Piet Kessels was in 1909 in de USA tot priester gewijd en woonde in de plaats Gretna bij New Orleans. Omdat in Nederland de onderwijzersbanen in die jaren niet voor het oprapen lagen stelde deze pastoor Piet Wijnhoven tijdens zijn vakantie in 1925 voor om Jacques mee te nemen om verder te studeren. Hij zou garant staan voor Jacques en hij kon bij hem in de pastorie wonen. Op 21 jarige leeftijd verliet de Wellse jonge onderwijzer zijn woonplaats en stapte op de boot naar de  Amerikaanse staat Louisiana. Hier studeerde hij aan de universiteit en werd er uiteindelijk architect. Zijn carrière verliep zeer succesvol, hij werd een man met hoog aanzien die geroemd werd om zijn prachtige bouwerken in New Orleans en verre omgeving.

Jacobus Johannes Hendrikus Jacques​ / Jack Kessels *Bergen 21-10-1904 †New Orleans (USA) 29-05-1971

Zoon van Petrus Arnoldus Hubertus Piet Kessels *Well 04-06-1877 *Well 07-101-1936 Gehuwd in Bergen op 16-02-1903 met Maria Carolina Carolina van Dijck *Bergen 24-02-1874 †Well 20-08-1934

Kleinzoon van Jacobus Martinus Kessels (schipper / veerman) *Well 19-03-1844 †Well 20-07-1915  Gehuwd in Bergen op 08-01-1877 met Johanna Theuws *Blitterswijck 04-09-1852 †Well 25-09-1940

Kleinzoon van van Henricus van Dijck (wever) *Merselo 27-01-1836 †Bergen 03-12-1897  Gehuwd in Bergen op 05-05-1862 met Johanna van den Biesen *Afferden 06-10-1837 †Bergen 07-01-1909.

Voorouders Arnoldus Kessels dagloner / schipper  *Well 05-06-1806 †Well 04-04-1880 en Cornelia van Issum (IJssum) *Well 20-04-1802 †Well 14-11-1869

Voorouders Petrus Theuws kleermaker *Venray 06-11-1818 †Blitterswijck 01-07-1868 Gehuwd in Meerlo op 03-05-1851 met  Maria Catharina Janssen *Meerlo 21-03-1831 †Blitterswijck 25-11-1905

Voorouders  Gerard van Dijck winkelier Gehuwd met Theodora van de Vaart (Voort)

Voorouders Gerardus van den Biesen akkerman *Afferden 21-10-1805 †Afferden 31-10-1890 Gehuwd met Anna Maria Aengenendt (Angenendt) akkersvrouw *Pfalzdorf (Dld) 14-10-1796 †Afferden 11-05-1873

Herman - Jacques en An Kessels in 1921

Vader Piet Kessels was hobbyfotograaf. Ook deze ingekleurde foto van Jacques werd door zijn vader gemaakt op 01-11-1924.

Het ouderlijk huis van Jacques in de Hoenderstraat in de winter van 1924-'25

De Maasbode 29-06-1925

Pastoor / Monseigneur Wijnhoven was een man met charisma, een pionier in Louisiana op het gebied van sociale rechtvaardigheid.  Bij zijn 25-jarig priesterfeest werd hij benoemd tot Huisprelaat van Z. H. de Paus en kreeg de titel Monseigneur.

Petrus Mathias Hubertus - Piet Wijnhoven *Venray 30-12-1884 †Marrero LA 14-09-1944. Zijn ouders zijn Johannes Hubertus Wijnhoven (molenmaker) *Venray 17-04-1855 †Venray 28-12-1938 en Anna Maria Theuws *Blitterswijck 07-08-1857 †Venray 05-10-1940. Piet was hun enig kind.

Onder de hoede van Mgr. Drossaerts (afkomstig uit Brabant) emigreerde Piet in 1904 naar Louisiana. Hij voltooide zijn studies in New Orleans en St. Louis en werd in 1909 tot priester gewijd. Zijn leiderschapsgaven werden snel erkend, want hij werd in 1910 benoemd tot vice-kanselier, in 1912 tot manager van "The Morning Star" en in 1917 op 32-jarige leeftijd benoemd tot pastoor van de St. Joseph parochie in Gretna. Hier organiseerde hij een nieuwe parochie in McDonoghville, (St Anthony in Gretna) (1920), Westwego (1920) en Marrero (1924). Hij bouwde ook nieuwe kapellen in Grand Isle, Harvey en Waggaman. In 1932 werd hij oprichter en hoofdredacteur van de "Katholieke Actie van het Zuiden". In 1935 werd hij benoemd tot pastoor van Onze Lieve Vrouw van Lourdes in New Orleans.

Piet Wijnhoven was een van de pionierende priesters op het gebied van sociale actie in het Zuiden, die het St. Vincent's Hotel en het Free Labour Bureau voor dakloze en / of werkloze mannen oprichtte (1911); oprichting van de Katholieke Vrouwenclub voor werkende meisjes (1918); reorganisatie van katholieke liefdadigheidsinstellingen (1924); dienen als "Padre of the Jockeys" op de New Orleans Fairgrounds (1927); oprichting van Hope Haven (1922) en Madonna Mary Manor (1932); krachtig en voortdurend pleiten voor de rechten van werknemers en kinderen; en het winnen van katholieke steun voor de oprichting van het New Orleans Community Chest. Burgemeester van New Orleans, T.S. Walmsely benoemde hem tot lid van de welzijnsraad van de stad. Wijnhoven was voorzitter van grote aartsbisdomsevenementen zoals het 8e Nationale Eucharistisch Congres (1938) en de viering van het honderdjarig bestaan van het aartsbisdom (1943).

Zijn wekelijkse krantenkolommen – een soort inspirerende, motiverende gids voor het christelijk leven voor zowel geestelijken, religieuzen als leken – werden later gepubliceerd in tien boeken met pakkende titels als “The Sincere Seeker” (1938); ‘Swim – or Sink’ (1939) en ‘Page My Pastor’ (1942). Deze delen bieden een uniek venster waardoor je de katholieke theologie, spiritualiteit en sociale kwesties uit het midden van de eeuw in Louisiana kunt bekijken. 

Toen Wijnhoven in 1919 op bezoek was in Venray regelde hij dat er in hetzelfde jaar vier man, Thomas Jenniskens, Karel van Bergen, Toon Strijbos en Theo Willems overkwamen om hem te helpen. Later had de pastoor nog meer vaklui nodig voor verbouwingen en toen hij bezig was een thuis te scheppen voor wezen, de armsten en meest verwaarloosde kinderen in New Orleans haalde hij nog meer dorpsgenoten naar Gretna, zoals metselaar-tegelzetter Frans Pouwels en zijn schilderneef Toon Pouwels uit Venray. Wijnhoven is altijd Limburger gebleven. Het lange verblijf in den vreemde, kon hem zijn eigen land niet doen vergeten. In zijn arbeidsveld had hij een groepje Limburgers, die met- en na hem emigreerden, om zich verenigd. Een nauw vriendenkringetje van dorps- en landgenoten, die elkaar in hun moeilijkheden bijstaan. Ook Piet Voesten, beheerder van de stadstuinen en priester Jean Kemps uit Venray behoorden tot zijn vrienden.   

Na zijn plotselinge dood in 1944 werd Mgr. Wijnhoven begraven op het terrein van weeshuis Hope-Haven. In Venray werd een park naar hem vernoemd. Hij schonk een groot bedrag voor het Heilig Hartbeeld dat op 25 oktober 1931 in het Pastoor Wijnhovenpark werd onthuld.

Nieuwe Venlosche courant 22-09-1925

1925. Jack Kessels is in Gretna gearriveerd met pastoor Piet Wijnhoven. De reis per boot duurde tien dagen.

Pastoor Wijnhoven.

De woning van Piet Wijnhoven die hij 'Weinberger Cottage' noemde, was zijn eigen home en had een anti-Amerikaans interieur. Het was gevuld met Limburgse souveniers en spullen, allemaal herinneringen aan zijn provincie, die nooit vergeten werd. 

Het eerste jaar in de U.S.A studeerde Jack de Engelse taal aan deze universiteit.

Na dit eerste jaar heeft Jack een andere richting ingeslagen. In 1926 ging hij naar de Tulane Universiteit en studeerde hier vijf jaar lang 'business & architecture'. Jack woonde niet op de campus maar reisde per bus van Gretna naar de overkant van de Mississippi rivier naar New Orleans. Hij kwam tijdens deze studie in 1928 op (werk) vakantie in Well. Hij diende als student in 1929 een werkstuk in te leveren over internationale architectuur. Hierin slaagde hij glansrijk.  Aan het einde van de studiejaren in 1930 kreeg hij de titel bouwkundig ingenieur. Om jezelf architect te mogen noemen diende Jack stage te gaan lopen bij een erkend architectenbureau. Hij werd hier stadsarchitect van New Orleans. Later heeft hij zijn eigen architectenbureau opgericht, dat praktisch alle opdrachten kreeg van de gemeente en van de staat Louisiana. Jack Kessels heeft in de States tal van kerken gebouwd en o.a. ook de jongensstad Hope-Haven waarvan Mgr. Piet Wijnhoven directeur was.

Vervolg van de tekst: Jack Kessels, Nederlandsch student aan de afdeeling architectuur van de Tulane Universiteit te New-Orleans, trok voordeel uit de mooie omgeving van zijn geboorteplaats Well, provincie Limburg, en de dichtbij gelegen grootere steden door er schetsen van te maken, die de beste geoordeeld werden uit een aantal, die mededongen en won den Churchillprijs.

Kessels bezocht verleden zomer zijn thuis in Well. Hij schetste schilderachtige windmolens, kleine kronkelende beken, nauwe straten, tulpenvelden en hier en daar een boer op klompen.

De collectie bepaalde zich niet alleen tot Nederland, maar bevat ook schetsen uit Duitschland en Frankrijk. In deze, zoowel als in die uit Nederland, koos Kessels karakteristieke gebouwen en vergezichten van het land. De Duitsche groep bevat kasteelen en groote gouvernementsen militaire gebouwen. Uit Frankrijk worden vertoond kathedralen en kasteelen. De collectie is gebonden in leer, gesupplementeerd met een sierlijk geschreven voorrede en introductie. De introductie is in 't Engelsch, maar de voorrede voor elk van de drie landen is geschreven in de taal van dat land. De introductie vergelijkt de individueele schoonheid der drie landen. Kessels werd onlangs gekozen tot lid van Garoyoles, de nationale architectonische vereeniging. Hij is de eerste vreemde student die daartoe gekozen is. Hij is de president en stichter van de Cosmopoliten-Club te Tulane en is werkzaam geweest in andere takken. Professor Kerndon Thomson, hoofd van de school voor architectuur en een der jury-leden voor 't examen, zeide, dat de collectie een van de beste was die ooit aan een beoordeeling werd onderworpen. Tot zoover het Amerikaansch blad. Dhr. Jac. Kessels studeerde voor onderwijzer aan de R. K. Bijzondere Kweekschool te Venlo, waar hij in 1925 de onderwijzersacte behaalde. Daar er echter weinig kans op plaatslng bestond ging hij naar zijn Heerneef, den Zeer Eerw. heer Wijnhoven te Nieuw Orleans als student in de architectuur.

Dat hij daar flink gewerkt heeft en den naam van Nederland heeft hoog gehouden bewijzen de schitterende resultaten, die zijn studie opleverde.

Uit de Limburger koerier 05-07-1929

Jack met een foto van de Canal Street in New Orleans met o.a het Tudor theater dat gebouwd was in 1913.

Jack leerde een meisje kennen die op een steenworp afstand van de St. Joseph kerk woonde in de parochie van pastoor Wijnhoven. Haar naam was Mary Lorraine Tillotson *1903 en biochemicus van beroep.

In 1930 stuurde de afgestudeerde architect, zittend bij de Tulane Universiteit, deze foto naar zijn familie in Well.

In 1931 trouwden Jack en Lorraine en gingen in Europa op huwelijksreis. Ze kregen twee kinderen. Dochter Mary Carolyn die ze al snel 'Bummie' noemden en zoon Piet Augustin. Nederlandse feestdagen werden altijd in ere gehouden, zoals de schoen zetten met Sinterklaas. Door hun zeven kleinkinderen werden Jack en Lorraine op z'n Nederlands opa en oma genoemd.

Mary Carolyn (1933-2001) trouwde met Earl Simoneaux (1930-2022), ze kregen 4 zonen Nicholas - Peter - Collins en Charles. 

Piet (1937-2002 trouwde met Margaret Sellers (1940-2020), ze kregen 2 zonen John en Pieter en 1 dochter Margaret.

Jack is weer voor even in Well met zijn Amerikaanse vrouw, v.l.n.r. Jack - Lorraine - broer Herman en zus An.

Jack is na zijn emigratie geregeld naar Well gekomen. Zus An ging in 1931 naar Gretna. Meer familiebezoek uit Nederland is niet mogelijk geweest.

Jack maakte deze vakantiefoto, v.l.n.r. Tante Lien Kessels - moeder - vader - oud burgemeester Gérard Peters - echtgenote Lorraine - broer Herman en zus An

Laatst genoemde heer is Nederlander van origine doch thans burger van de Verenigde Staten, waar hij directeur is van het bekende architectenbureau Diboll-Kessels & Associates. De Heer Kessels, een charmante persoonlijkheid, dien Nederlanders, die New Orleans hebben bezocht zich zullen herinneren om zijn gulle gastvrij' e;.d en hartelijkheid, geeft zich op katholiek gebied in New Orleans grote bekendheid verworven. Behalve dat hij vaak lezingen houdt voor de James Hubert Blenk Council, heeft hij zich op het gebied der christelijke barmhartigheid verdienstelijk gemaakt als voorzitter van de Associated Catholic Charities.
Bij gelegenheid van het Eucharistisch Congres te New Orleans heeft de Heer Kessels het speciale altaar en bijbehoren ontworpen en vele andere zaken behartigd. Een en ander werd herdacht in een toespraak van Zijne Hoogwaardige Excellentie de Aartsbisschop van New Orleans, Mgr. Joseph F. Rummel, die in het bijzonder de loyauteit van de heer Kessels voor alle katholieke aangelegenheden naar voren bracht. Van de andere geridderde is de heer Roger Baudier, redacteur van het blad „Catholic Action of the South", waarvan Mgr. Pieter Wijnhoven de hoofdredacteur is. De Heer Baudier, van Franse origine, zoals zovelen in New Orleans, is een bekend historicus in Louisiana, waarover hij een bekende Kerkgeschiedenis heeft gepubliceerd. Nevens andere boeken verschijnen regelmatig artikelen van den Heer Baudier in zijn blad.

04-11-1943 Weekblad Amigoe di Curacao.

Gezin Kessels-Tillotsen.

Limburgs Dagblad 24-02-1954.

De in 1944 overleden Mgr. Piet Wijnhoven uit Venray haalde in 1925 een jongeman naar de Verenigde Staten van Amerika, die thans bijna dertig jaar later als een voorbeeld mag gelden van een geslaagd emigrant. Het was J. J. H Kessels uit Well, die in de States een opleiding tot architect volgde en na zijn vestiging te New Orleans geleidelijk een naam wist te verwerven als bouwer van kerken, scholen en andere openbare gebouwen. Deze lezer van het Dagblad van Noord-Limburg, dat voor hem een band met het vaderland onderhoudt, heeft momenteel de door hem ontworpen bouw van een philosophicum voor een seminarie kosten 1,25 miljoen dollar en van een moederhuis met noviciaat voor de zusters van de Heilige Familie (een object van 1 miljoen dollar) in uitwerking. Zondag 31 Januari jl. heeft de aartsbisschop van New-Orleans een aan St. Antonius van Padua toegewijde en door architect Kessels ontworpen nieuwe kerk te Baton-Rouge ingezegend. De heer Kessels heeft in het aartsbisdom New-Orleans in de loop der jaren een opvallend groot aantal nieuwe kerken in opdracht vanuit Nederland afkomstige pastoors ontworpen. Zo onder meer. voor pastoor Hubert Lerschen, afkomstig uit Simpelveld, te Rayne voor pater M. J. H, Cramers uit Thorn, te Mermentau voor pastoor pater G.O. Wolbers, terwijl een rectoraat en parochiehuis te Houma is gebouwd voor pastoor- deken J. Wester uit Schagen.

In Broussard, staat Louisana is een nieuwe kerk in aanbouw voor pater P.G.J. Kemps uit Venray, die met Kerstmis zal zijn voltooid en ongeveer 150.000 dollar zal kosten. Pater H. Holleman, een geboren Amsterdammer, heeft opdracht verstrekt plannen te ontwerpen voor een geheel complex omvattende kerkschool, middelbare school, pastorie, parochiehuis, cafetaria(!) en gymnasium, met de uitvoering waarvan 1,5 miljoen dollar gemoeid is. Pater Holleman is pastoor te Morgan City. De lijst is hiermee nog niet uitgeput, want te Gretna staat nog de bouw van een school (kosten 135.000 dollar) voor pater F.X. Rombouts uit St. Antonius bij Boxmeer op het programma en dan heeft men nog allerlei kleinere reparatieklusjes onderhanden o.m. in opdracht van pater P. Nies uit Weert te Raceland en van pater G. Rief te Larose. Tenslotte werkt men nog aan de projecten van acht nieuwe kerken in opdracht van Amerikaanse geestelijken. Veel heeft dhr. Kessels te danken aan Mgr. Wijnhoven, die hem zijn grote kans gaf bij de bouw van „Hope Haven”, het instituut voor de verwaarloosde jeugd, waarover de ook in Nederland vertoonde film „Jongensstad” is gemaakt, en bij de bouw van een doofstommeninstituut. Als men bedenkt dat het architectenbureau Kessels daarnaast nog allerlei andere objecten onder handen heeft gehad, o.a. bij de bouw van de atoomstad Oak Ridge, fabrieksgebouwen en zakenpanden, dan blijkt wel, dat deze Nederlandse emigrant een succesvolle carrière heeft gemaakt en zijn stempel heeft gedrukt op de bouwkunst van de nieuwe wereld.

Dagblad voor Noord-Limburg 29-09-1956.

Jack Kessels uit Well, woont nu in een knots van een villa, in een van de buitenwijken van New Orleans. Er groeien palmen in zijn straat en subtropische bloemen in felle kleuren geuren rond zijn huis. Have a drink! zei Jack toen ik gezeten was en met Lorraine Tillotson, zijn vrouw, kennis gemaakt had. Jack heeft twee kinderen. Een zoon (18) die aan de Tulane-universiteit studeert en een dochter (22) die met een Amerikaanse officier getrouwd is en nu in Alaska woont, waar haar husband gelegerd is. New Orleans heeft een warmvochtig klimaat, maar in de serre van Jack Kessels „gooi je jasje toch uit, dat doen we allemaal in de States” was het koel, en zelfs verkwikkend, met de whisky-soda plus ijs. In een minimum van tijd zaten we in de politieke vraagstukken, het jeugdprobleem en het in het zuiden allesbeheersende vraagstuk van de negers. Ik heb van Jack Kessels in de paar dagen die ik in New Orleans was, enorm veel geleerd. Hij heeft me rondgereden en geïntroduceerd. Hij heeft me alles laten zien wat me interesseerde en begrip bij gebracht voor de nuances van het negervraagstuk. Hij heeft me de facetten laten zien van de „catholic American way of life” en samen hebben we tot diep in de nacht in het French Quarter van New Orleans gezworven, waar in de Bourbonstreet de dixielandmusic klinkt en bij Pat O’Brien in de romantische patio de jongelui met verliefde blikken en een glaasje cocacola hun „date” vieren onder de subtropische plantengroei van New Orleans. Hij heeft me laten eten in het beroemdste restaurant van het zuiden bij Antoine in de Saint Louisstreet waar alle beroemdheden en culinaire grootheden van de wereld Antoines oesters of andere gerechten gegeten hebben. Jack Kessels was er kennelijk kind in huis. Terwijl de voorname Amerikanen in de rij stonden om hun beurt af te wachten, loodste Jack me door een tuinpoortjenaar binnen, waar de tafel voor hem en mij gereserveerd was en waar de autoriteiten en gezeten burgers hem allemaal kenden. Want iedereen begroette hem met een „Hi Jack!” De muren van Antoines restaurant in 1840 gevestigd zijn behangen met portretten, voorzien van handtekeningen en loffelijke uitingen over de culinaire geneugten, van Amerika’s presidenten, buitenlandse vorsten, filmsterren, romanschrijvers en operasterren tot die van kardinaal Spellman en mgr. Fulton Sheen toe. We hebben er samen mijn ereburgerschap van New Orleans gevierd, dat mij door de burgemeester van New Orleans toegekend werd. Maar ik durf er een fles wijn onder te verwedden, dat Jack Kessels er de hand in heeft gehad. Toen ik bij aartsbisschop Rummel was en deze waarachtige kerkvorst interviewde over het pijnlijke negerprobleem, liet ik de naam van de vroegere Limburger vallen. De aartsbisschop glimlachte. Jack Kessels is een voortreffelijk man, zei de aartsbisschop. Hij is een van mijn beste katholieken en een groot bouwmeester. Daar kan Jack het mee doen, dacht ik; hij is trouwens ridder in de orde van Gregorius de Grote. Jack Kessels maakte in Well de lagere school af en studeerde nadien voor onderwijzer. In 1925 had hij zijn diploma in de zak, maar menigeen herinnert zich nog die bizarre tijd toen er in tegenstelling met nu een groot overschot aan onderwijzers was. Men kon moeilijk aan een baan komen en in het gunstigste geval kon men geëxploiteerd worden als kwekeling met-akte. Intussen trok het onderwijzersambt Jack niet meer. Hij wilde een meer artistieke, scheppende richting uit. Een relatie van hem, die pastoor in New Orleans was - Mgr. Pieter Wijnhoven uit Venray, ook een legendarische figuur in dat deel van Amerika schreef hem: „kom toch naar Amerika”, en dat heeft Jack Kessels toen gedaan. Dat is nu dertig jaar geleden en spijt heeft hij er nooit van gehad. Hij studeerde een jaar aan de Loyola-universiteit om de Engelse taal beter machtig te worden en ging toen naar een andere universiteit om architectuur en techniek te studeren. Dat was een harde tijd, omdat er tegelijk gewerkt en gestudeerd moest worden. Toen was het nog nodig, dat de geëmigreerde Limburger tekeningen van de schilderachtige plekjes in het Franse kwartier van New Orleans maakte met penseel en van koffie, en ze voor zijn onderhoud verkocht. Maar hij rooide het, had spoedig werk en trouwde in 1931 Lorraine Tillotson. Hij is dit jaar dus 25 jaar getrouwd en evenals zijn huwelijksreis maakt hij nu bij gelegenheid van dit zilveren feest een reis naar Nederland en Europa. Jack Kessels is een allround Amerikaan geworden, maar Nederland en vooral Limburg is hij nog lang niet vergeten. Van alles in huis herinnert er aan. Een foto van het Koninklijk gezin, tegels van Limburg, antiek uit Limburg, foto’s van Limburg, het siert allemaal zijn huis en houdt de genegenheid voor het oude vaderland warm. ledere dag leest hij het „Dagblad voor Noord-Limburg” daar in Amerika, zodat hij goed geïnformeerd blijft. Overigens heeft hij nog een broer en een zus in Venlo. In de schaduw van de kathedraal in de Père Antoine Alleystreet van het Franse kwartier heeft Jack Kessels zijn zaak, een groot architectenbureau met veel personeel dat hij samen met een compagnon runt. Die compagnon heeft als Amerikaans Officier nog zijn bijdrage geleverd aan de bevrijding van Limburg, inclusief Venlo en die compagnon bewaart nog de beste herinneringen aan Limburg. Jack Kessels is meerde architect van het bureau. Hij is een beroemd kerkenbouwer. Meer dan 20 Godsgebouwen, waaronder voortreffelijke staaltjes van moderne architectuur, heeft hij ontworpen, maar dat niet alleen.

Hij tekende nieuwe gebouwen voor de Tulane-universiteit, het gehele complex van „Hope Haven” een soort Jongensstad, die de Nederlander Wijnhoven stichtte en voor welks kerk Joep Nicolas (Jack’s vriend) de ramen maakte, het filosoficum van het aartsbisdom, ziekenhuizen, kloosters en een jeugdgevangenis, waar de moderne opvattingen over geestelijke revalidatie worden toegepast. Hij ontwierp hotels, motels en een zeer praktische verdiepingengarage, die een architectonische vondst is, waarnaar vele excursies gemaakt worden. Hij bouwde nieuwe woonwijken voor negers, bibliotheken, colleges en scholen en van de door hem ontworpen objecten, die hij me op z’n Amerikaans heeft laten zien vond ik het mooiste en meest geslaagd het klooster van de zwarte zusters, even buiten New Orleans, dat een juweel van een kapel heeft.  Ik zou kolommen over Jack’s creaties kunnen schrijven, maar de foto die men hier afgedrukt vindt, spreekt ongetwijfeld meer dan een woordenstroom mijnerzijds. Laat me volstaan met te zeggen, dat Jack Kessels een geziene figuur en een groot architect is in Amerika, waar hij voor het kleine land zijner herkomst een goodwill-ambassadeur van de eerste orde is. De Amerikanen waren voor mij altijd gastvrij. Nergens in de wereld ben ik daar zo door getroffen geweest als juist bij hen. Maar Jack spande ongetwijfeld de kroon in hartelijkheid. En als hij binnenkort in Venlo komt, zet gerust de hoed voor hem af, want hij is een groot man in Amerika.

Dagblad voor Noord-Limburg 02-10-1956.

Jack Kessels dankt alle aanwezigen en de harmonie voor hun muzikaal onthaal.

Hij draagt speciaal voor deze gelegenheid zijn Pauselijke Gregorius Ridderorde.

Venray's weekblad Peel en Maas 27-12-1958. Contact van Limburgers in New Orleans met het thuisfront.

Dagblad voor Noord-Limburg 02-10-1959

Jack stierf aan slokdarmkanker, hij werd 66 jaar.

Zie ook pagina:  fam.Piet Kessels-van Dijck

Zie ook pagina:  het dorp Bergen