Een sympathieke geWelldenaar op de fiets.

Rob werd geboren op 07-04-1967 in Bergen (Limburg). In 1971 verhuisde het gezin Herman en Bets Mulders-Cornelissen naar de St. Vitusstraat in Well, waar Rob met zijn zus Sandra opgroeide.
Door een noodlottig ongeval op 29-01-1998 stierf de profwielrenner en liet hij zijn zwangere vrouw Brigit, zijn verslagen familie en een grote schare fans na. Vijf maanden na Rob's dood werd zijn dochtertje Dior geboren.
In de 30 jaren van zijn leven wist Rob met zijn grote doorzettingsvermogen veel te bereiken.

Well is en blijft trots op deze profwielrenner. 

Kleuters als herdertjes in de kersttijd van 1971. v.l.n.r. Rob Welbers - Rob Mulders - Brigitte Reiniers en Guido Linders.

Eerste Communieklas in 1975 met links Rob Mulders. Verder o.a. Hariëtte Peeters - Marcel Reiniers - Rieky Reiniers - Lianne Janssen - John Driessen en Trix Sijmons.

De jongens v.l.n.r. Alex Martens - Evert Verdonk - Rob Mulders - Marcel Reiniers en Sraar Deckers.

Rob was een jongen die niet bang was, hij had een impulsief karakter. Streken uithalen was een geliefde bezigheid en hij haalde dan ook van alles uit, meestal zonder er van te voren over na te denken. Zo was hij, samen met Guido Linders, lid van de ponyclub. Bij Oswald Vink in het Knikkerdorp hadden zij een pony staan en daar waren zij dan ook vaak aan het spelen. 

De familie Mulders-Cornelissen is een dagje uit met José Reiniers.

Zittend in het midden is Rob tijdens het Kinder Vakantiewerk Well.

Rob en zijn klasgenootjes: 4e klas schooljaar 1976 -'77.

Bovenste rij v.l.n.r. Meester Christjan Broere - Nellie Meijer - Angelien Chlod - Monique Janssen - Marjolein van de Berg -  Juf Toos Schambergen -  Maurice Verdonk - Frans Kersten - Ron Broere - Jack Valckx

2e rij: José Klabbers - André Baltissen - Twan Gramser - Urbain Schoonderbeek - John Verrijdt - Guido Linders - Rob Verstraelen - Harriëtte Peeters - Mabel Sprinkhuizen - Silvia Janssen - Harry Jacobs - Brigitte Reiniers - Jolande van Els - Rob Welbers - Trix Sijmons - Rieky Reiniers

Gehurkt: Irene Vink - Rob Mulders - John Driessen - Karin Schonenberg - Lianne Janssen - Frank Dura - Alex Martens - Sraar Deckers - Helene Hebben.

Zie ook 1975 -'76 3e klas van juf Milda Peeters,  /  5e klas 1977-78  /  6e klas 1978-79

Schoolverlater Rob op de zesde klas in 1978 -'79.

Van zijn oma kreeg Rob zijn eerste wielrenfiets en op zijn twaalfde begon Rob met wielrennen. 

Rob, (2e van links - onderaan) bij Wielergroep Mulders in Groesbeek - Berg en Dal.

Ook bij de 'Ronde van Well' verscheen Rob aan de start en won regelmatig een beker. Vader Herman was een van de initiatiefnemers van deze Ronde.

De Wellse Avond Wieler zesdaagse in zaal 'Onder de Linden' met o.a. Dokter Harrie Smals - Wim Holtackers en Rob's vader Herman Mulders.

Rob was in 1991-1992 bij Buckler in de ploeg van Jan Raas.

In de Carnavalsoptocht van 1993 wordt Rob geëerd met deze wagen, gemaakt door vriendengroep "de Beunhaze".

Rob was een renner met karakter, die wist wat afzien is.

Hij was in de Buckler-ploeg van Jan Raas een meesterknecht. In 1993 reed hij zijn eerste Tour uit, ondanks dat hij lange tijd door bronchitis werd gehinderd. Ook in 1994 haalde Mulders weer de finish in Parijs. Rob Mulders was zes seizoenen prof, waarin hij 7 overwinningen behaalde. In 1992 reed hij ook de Vuelta uit. Zijn beste jaar was ongetwijfeld 1993, toen hij vier koersen won, waaronder Veenendaal-Veenendaal en de Omloop van de Grensstreek.

Robs ouders Herman en Bets - Thei van Els en zijn oom Harry Bouten tijdens de Tour de France.

Trouwe supporters bij de Tour de France Marcel Reiniers - ouders Herman en Bets -Thei van Els, verder gingen ook mee: Mia en Jan Teeuwen, Henk Mulders en Guido Linders.

Het allerbelangrijkste voor een wielrenner is het karakter. Rob: “Fietsen is nog altijd karakter. Als je in je kop niet kunt afzien, word je nooit een goede wielrenner. Je moet jezelf pijn kunnen doen. Dat heb ik al geleerd van mijn amateurploegleider Arie Hassink.  Afstappen en ziek zijn ken ik niet”.

1994: Op de l ‘Alpe d’Huez stonden zijn ouders, die met zijn vrienden Guido en Marcel, hem aanmoedigden. Zijn naam hadden ze op het wegdek gespoten. Echte Batjakkers dus!  “Ik was vanaf de voet al aan het uitkijken waar ze zouden staan, mijn fans uit Well. En dat doet je wat’, was Rob’s commentaar.

Rob Mulders wordt  in 1993 na afloop van de tour de France geïnterviewd door Mart Smeets. In deze laatste etappe met een afstand van 196,5 km, die liep van Viry Châtillon naar de Champs Elysées werd Rob 50e.

Vic Timmermans maakte deze tekst als een ode aan Rob op de Carnavalszitting in 1993 door het duo Mc. Doedel & Mc. Zak.

Huldigingen voor Rob waren er bij de thuiskomst na de Tour de France in 1993 en 1994.

Onder grote belangstelling van onder meer Burgemeester Klaverdijk - de Wellse bevolking - Harmonie "de Vriendenkring" - vriendengroep "de Batjakkers" - familie en de Pers werd hij geëerd.

Limburgs dagblad 30-06-1994

Rob met hond Dusty.

Rob is in 1994 winnaar van de Profronde in Panningen.

Rob in de stoffige hel van het noorden tijdens Parijs - Roubaix in 1996.

Na de profcarrière
Na zes jaar als professioneel renner keerde hij in 1997 als elite-coureur zonder contract terug in het amateurwielrennen. Bij de ploeg Piels uit het Brabantse Kerkdriel kon hij gaan fietsen voor alleen een broek en een trui, ondanks het feit  dat hij vaak geroepen had in het verleden dat hij dat niet meer wilde. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon, ook bij Rob. Hij reageerde weliswaar heel nuchter: ”Ik leef nu van dag tot dag en zie wel waar het eindigt. Misschien zaterdag al, als ze me het snot voor de ogen rijden, kan het zo zijn dat ik de fiets in de greppel smijt en hem nooit meer aanraak”. Hij had een vooruitziende blik, hij fietste maar enkele wedstrijden en zette er toen een punt achter. In de loop van 1997 had hij weer enkele contacten in het profmilieu en hij was doende om de opties te bekijken voor een terugkeer in het professionele peloton. Uiteindelijk zette hij een punt achter zijn wielercarrière en begon aan een nieuw hoofdstuk, buiten de wielersport. Hij was zich aan het oriënteren om een eigen bedrijfje op te bouwen. Een hoofdstuk dat echter wreed werd afgesloten, nog voordat het was begonnen.

Rob was een renner met karakter, die wist wat afzien was. Hij fietste zoals hij was, gewoon erin kletsen en je stinkende best doen en dan wel zien wat het opleverde. Relativeren was een sterk punt van Rob, hij wist precies wat hij wel en niet kon. Met het predikaat ‘knecht’ kon hij goed leven en hij was nooit te beroerd om zich voor iemand anders het snot voor de ogen te fietsen. Hij had geen grote mond en was ook eerlijk, zei precies waar het op stond. Rob was geliefd en genoot respect in het peloton.

Brigit en Rob.

In de nacht van 29-01-1998 slipte Rob in de mist op de Schelmseweg in Arnhem en botste met zijn auto tegen een lantaarnpaal en een boom. Rob was op slag dood en werd slechts 30 jaar. Hij liet zijn zwangere vriendin Brigit, waarmee hij sinds november 1995 samenwoonde in Wellerlooi, zijn ouders Bets en Herman en zus Sandra verslagen en in groot verdriet achter. Op 16 -06-1998 werd hun dochter Dior geboren.

“Rob Mulders was niet alleen een ideale ploeggenoot, maar ook een goed mens. En dat laatste is misschien wel belangrijker. Hij was één van mijn weinige vrienden in het peloton.” Dit was de reactie van ex- beroepsrenner Edwig van Hooydonck, gepubliceerd in de Limburger op 30 januari 1998, naar aanleiding van het fatale ongeluk van Rob op 29 januari 1998.

Ook zijn vriend Pascal Appeldoorn uit Velden gaf in de krant een reactie: “Mijn wereld stortte in elkaar toen ik op de hoogte werd gebracht van zijn overlijden. Ik kan het nog steeds niet geloven. Rob en ik hadden intensief contact. Als renner kende hij zijn beperkingen. Daarom was hij altijd bereid om anderen te helpen. Dat was zijn kracht in het peloton.”

Deze uitspraken typeerden Rob ten volle. Hij was jarenlang een van de meest gerespecteerde knechten in het wielerpeloton en vanwege zijn spontane en eerlijke karakter, was hij een geliefde renner.

Ons dorp verloor een geliefde dorpsgenoot en een van de grootste zonen uit zijn historie op sportgebied,
Rob Mulders was ‘een geWELLdenaar op de fiets’.

Tijdens de Wieler Avond 4 Daagse in 2012 werd er door Archief Well in een uitgebreide expositie veel materiaal getoond over de carrière van Rob Mulders. 

Zijn uitgebreide levensverhaal is door Archief Well in 2013 gepubliseerd in het boek WELL sporen uit het verleden deel 2.